• صفحه نخست
• تمبک

تنبک (تمبک، دمبک، دندونک و ضرب) از سازهای کوبه‌ای پوست دار است. این ساز پوستی از نظر سازشناسی جزء طبل های جامی شکل به شمار می‌رود که مشابه آن سازهایی مانند داربوکا در ترکیه و کشورهای عربی و نیز زیربغلی افغانستان می‌باشند.
پوست مورد استفاده در تنبک معمولاً از حیواناتی مانند بره، بز، گاو و گاه شتر تهیه می شود. تمبک از معدود سازهای ایرانی است که سازندگان گاهی در تزیین آن وقت و هزینه زیادی صرف می‌کنند. چنان که تزیینی‌ترین ساز ایرانی به شمار می آید. به همین دلیل بسیاری از تمبک های زینتی غالباً برای استفاده های دکوری به فروش می رسند.

بخش‌های تنبک :

• پوست
• دهانه بزرگ
• تنه
• پا
• گلویی (نفیر)
• دهانه کوچک (کالیبر)

تاریخچه
تاریخچه تنبک با نام‌های پهلوی دمبلک به قبل از اسلام می‌رسد و طبق نظر دکتر معین دمبک صورت دگرگون‌شده همین نام است.
تنبک در چند دهه اخیر پیشرفت چشم‌گیری کرده و حتی به عنوان سازی تکنواز و مستقل نیز مطرح شده‌ است.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”